"Oblicze zła" Mariusz Leszczyński - recenzja

Oblicze zła to już trzecia powieść autorstwa Mariusza Leszczyńskiego. Tym razem główną bohaterką jest mecenas Anna Klimczak, której życie wywraca się do góry nogami, kiedy poznaje Tomasza Sadowskiego. On szuka zemsty, a ona staje się pionkiem w przerażającej grze.

W tej książce jak u Hitchcocka – najpierw przysłowiowe trzęsienie ziemi, a później napięcie tylko rośnie. Doświadczamy ukazania brutalnej zbrodni już na samym początku. Tytuł perfekcyjnie odzwierciedla wiele sytuacji w książce, ponieważ niektórych scen nie można było czytać nie odczuwając ich naprawdę intensywnie. Ale pojawia się również wiele takich, które są dla nas odskocznią emocjonalną od mrożących krew w żyłach wydarzeń. Wspominałam już o tym przy okazji recenzji Bez litości i przebaczenia, ale również tutaj bohaterowie często zasiadają do spokojnej degustacji np. ciepłych napojów. Daje nam to poczucie przytulności w mrocznym świecie wykreowanym przez autora.

Jeśli chodzi o samą fabułę, to ogromnie podobało mi się, że narracja skupia się przede wszystkim na głównym wątku. Książka nie posiada sztucznie przeciąganych opisów, pojawiają się jedynie te ważne dla historii. Tytuł obfituje też w dużą ilość intensywnych i wciągających dialogów.

Osobowości postaci są bardzo wyraźnie zarysowane, co widać właśnie we wcześniej wspomnianych dialogach czy w decyzjach, które podejmują bohaterowie. Protagonistka Anna jest wręcz genialna w sposobie wykreowania. Postać ta prowadzona jest w sposób naturalny, a jej rozwój nie jest gwałtowny i wymuszony.

Główną zaletą tej historii jest przede wszystkim to, że zagadki i tajemnice nie są oczywiste i do ostatniej strony nie jesteśmy pewni zakończenia. A samo zakończenie jest ogromnie satysfakcjonujące i zaskakujące.

Ja mogę tylko i wyłącznie gorąco polecić Oblicze zła. Gwarantuję, że pochłoniecie ten tytuł i zapewni Wam on masę niezapomnianych emocji!